Eindelijk was het 5 januari 2014; de dag waar ik lang naartoe geleefd (en gewerkt) heb. Na een fijn afscheidsfeestje in Den Bosch en de laatste uurtjes in mijn eigen fijne bed, was het tijd om naar Schiphol te vertrekken. Bloednerveus inchecken, even een drankje doen op de luchthaven en tijd om dag te zeggen. Niet heel makkelijk, want een half jaar is toch best lang. Maar eenmaal door de douane voelde ik me goed; tijd om dit grote avontuur aan te gaan en te genieten van alles dat op mijn pad komt!!
In het vliegtuig bleek ik in het midden van het midden te zitten, great (niet dus). Een meneer uit Den Bosch, wat is de wereld toch klein, zat er al maar de twee plekken naast me waren nog vrij. Wie zouden hier toch komen zitten?! was even de grote vraag. Maar al snel werd die vraag beantwoord door luide stemmen. Peppie & Kokkie uit Friesland Bôppe plofte luidkeels op de stoelen naast me. 'Goeiendag' was de eerste begroeting, welke gevolgd werd met de meest bizarre verhalen in sterk Fries accent (die ik maar voor de helft verstaan heb). Alles weet ik inmiddels van ze: dat ze naar Australië gaan om vooral te feesten, wat voor werk ze doen, welke auto ze rijden, dat ze een hele leuke striptease kregen op hun afscheidsfeestje (werd bewezen met foto's) en dat ze van bier houden. Top... maar geslapen heb ik niet.
Na 12 uur kwam ik aan op het vliegveld, even een visum gehaald en toen mijn chauffeur gezocht welke ik in Nederland al geregeld had. Een klein Thais mannetje stond met een bord in zijn handen: Mevrouw Verhoevan, ja dat ben ik.. Ofja sort of.
Na een taxiritje in een mega dikke auto door Bangkok werd ik me allereerst bewust van het warme weer maar ook van de compleet andere wereld waar ik me de komende drie maanden in zal bevinden.
Door het drukke verkeer en onder de smoglaag door baande hij een weg naar het hostel, waar Renee op mij zat te wachten. Met haar zal ik bijna drie maanden door Thailand, Laos, Cambodja en Viëtnam backpacken, waarna ik alleen Nieuw-Zeeland en Australië zal gaan ontdekken.
Renee was blij me te zien. Hoe raar is dat, vorige week woonde we nog samen in het mooie Den Bosch en nu staan we elkaar te omhelzen in het chaotisch, warme Bangkok. Ik was super happy... totdat ik de kamer zag. Vieze kamers welke gedeeld worden met negen anderen (zo ook douches en toiletten), plastic matrassen in wankele stapelbedden. Ineens voelde ik me een stuk minder happy, zeker toen bleek dat er niet eens een bed voor me was. Maargoed dat gevoel zal vast gekomen zijn door de anderhalve nacht zonder slaap, want na een nachtrust van 12,5 uur (!!) in een wankel stapelbed, konden die vieze kamers me ineens een stuk minder schelen.
Samen met Renee en Maudy, een meisje dat Renee al had leren kennen, hebben we Bangkok ontdekt. De fietstocht zal ik zelf gaan doen in de dagen dat ik alleen in Bangkok ben voordat ik naar NZ vlieg, want zij hadden dat al gedaan. Mooie tempels, drukke straten, talloze Buddha's, fijne en chaotische marktjes maar vooral ook heel warm om iets te doen (35 graden). Eigenlijk zou ik nog een dag extra in Bangkok blijven, maar Renee en ik hebben besloten om direct met de nachtbus, waar ik nu op mijn IPad dit verhaal aan het typen ben, richting Chang Mai in het noorden van Thailand te gaan. Wat we daar gaan doen staat compleet open, net zoals de rest van mijn reis eigenlijk. We zullen zien wat de komende dagen ons brengt. I'll keep you posted!
Dikke kus vanuit de nachtbus X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten