Lovely Chang Mai

Na een chaotische twee dagen in Bangkok, stond ik te popelen om naar de fijne stad in het noorden van Thailand te gaan; Chang Mai. Ik had al van zo veel mensen gehoord dat het zo'n fijne plek is, dat ik dat niet wilde missen. De busreis van 10 uur was wiebelig, hobbelig en vooral oncomfortabel, maar het maakte me niet uit... we zijn weg uit Bangkok!

Eenmaal aangekomen in het noorden merkte ik direct dat het hier minder drukkend aanvoelde en vooral dat de zon zichtbaar was, heel fijn. Backpack op je rug, daypack op je buik en zoeken naar een hostel. Onderweg kwamen we een man tegen die ons een hostel adviseerde; Thailandwow. 'The name is horrible but it's a realy good place to stay. Dus op goed geluk op zoek naar dit hostel. De man had niets te veel gezegd, het hostel zag er zó leuk uit (lees: schommelstoel, ligbankjes, leuk barretje en allerlei felle kleuren en lampionnen). Een heel lief meisje achter de bar begroette ons vriendelijk en ging kijken of we nog terecht konden. Na een half uurtje wachten dachten we dat we alles gezien hadden, totdat we de eigenaar van het hostel ontmoette; Khai. Serieus, Royke Donders is er niets bij. Khai is homo, heeft een heel hoog schaterlachje, draagt een corrigerend corset om zijn 'buik' te laten verdwijnen en noemt me lienie. Ik heb nog nooit zo hard om iemand kunnen lachen.

De eerste dag in Chang Mai hebben we rond gelopen in de zon en tempels bekeken, waarna we 's avonds naar de Night Bazaar zijn geweest. Een hele drukke markt waar je werkelijk alles kunt kopen, heel leuk! Voordat ik vertrok adviseerde Neeltje me: 'als je vuilniszakken ziet, niet kijken!'. Geen goed advies want bij elke vuilniszak kijken Renee en ik extra goed. Zo ook de avond na de Night bazaar.. Na een ontmoeting met inmiddels onze vierde kakkerlak (die zo snel was dat hij ons inhaalde), vloog Renee bijna op mijn rug. Ook hier een berg vuilniszakken waar een dikke vette rat uitsprong. Gillend renden we, midden op straat en bijna aangereden door een tuktuk, naar het hostel.. Dat moet er leuk uitgezien hebben.

Dit waren niet de enige dieren die we in Chang Mai gezien hebben. Op de tweede dag gingen we naar de tiger temple. Eigenlijk wilde we hier niet naartoe omdat er verhalen rondgaan dat de beesten gedrogeerd worden om mee op de foto te kunnen, maar toch wilde we het met eigen ogen zien. Eenmaal binnen kozen we voor de big tiger. Als je er bent moet je het goed doen toch? Na een uur wachten was Renee heel nerveus om naar binnen te gaan, ik (nog) niet. Er lagen drie verschillende tijgers waar we mee konden 'knuffelen' en dus begonnen we bij nummer een. Renee ging eerst, wat erg goed ging, dus ik volgde. Ik ging achter hem zitten en rara wat gebeurd er bij mij?! Juist ja, hij slaat me kei hard met z'n staart tegen m'n kop.. Heb ik weer!! Achteraf bleek dat ik het niet goed begrepen had, want ik moest hem hard aaien ipv zacht, nu dacht hij namelijk dat ik een beestje was. Maargoed, de toon was gezet dus met trillende handen ging ik bij de twee grootste tijgers langs. Paar foto's gemaakt en dat was het. Stiekem voelde we ons echt slechte toeristen om tóch mee te doen aan dit alles, maar inmiddels hebben we gehoord dat ze écht niet gedrogeerd worden maar dat ze zijn opgevoed met mensen en alleen maar groenten te eten krijgen en dus niet van blonde toeristen houden ;).

Dag 3 in Chang Mai... Op naar het olifanten rescue center. Hier worden de olifanten heel goed verzorgd en minder blootgesteld aan het échte toerisme. Mijn eerste overwinning was een feit; hijs jezelf in een 'olifantenpak'. Lees: hele wijde broek en een hele wijde en vooral kleurrijke top... Top! Maargoed, iedereen zag er zo debiel uit.. Dus als een soort van 'inheemse stam' gingen we op naar de olifanten. Mijn eerste reactie: OMG ze zijn echt héél erg groot (ja duh het zijn olifanten) maar je voelt je serieus echt een kleine muis naast die beesten. Een poot kan je zo verpletteren. Na wat bananen te hebben gevoerd om 'de relatie tussen jou en de olifant beter te maken' (haha) was het tijd voor een ritje.. En nee niet op een zitje, maar in zijn nek. Gewoon jij en de olifant. We hadden geleerd hoe je de olifant kan laten lopen, kan sturen, kan laten stoppen (niet onbelangrijk) en zijn poot omhoog kan laten doen zodat je kan 'opstappen'. Dat opstappen was nog een hele klus want zelfs al ligt hij bijna plat, je komt zeker 50 cm lengte te kort. Eenmaal op de ruwe, harige nek van de olifant was ik door de zenuwen alle woorden die we geleerd hadden vergeten. Dus echt veel deed hij in het begin niet. Maar toen hij eenmaal op gang was en ik mijn zenuwen kwijt was, was het zó gaaf!! Wat een vette, grote en vooral lieve beesten zijn het. Na een gezellige lunch met de groep gingen we met de olifanten een jungle tocht van een uur maken. Door de meest smalle en stijle paden gingen we op pad, die uiteindelijk eindigde in een rivier. Hier gingen we alle olifanten wassen. Op het moment dat we een groepsfoto gingen maken, sproeide alle olifanten ons nat.. en ze bleven het doen. Een soort van watergevecht, heel vet!! Het was echt een onvergetelijke dag.

De vierde dag hebben we lekker rustig aan een privé zwembad gelegen en een beetje rustig gedaan, waarna we met wat andere backpackers over de saturday market zijn gegaan. Een mega grote markt waar je serieus oneindig nieuwe en leuke dingen tegenkomt. Het beste van dat alles is nog het eten, streetfood. Op straat eet je de meest lekkere en goedkope dingen (zelf sushi!!). Na een drankspelletje in het hostel en gezellig met Khai gekletst te hebben gingen we redelijk vroeg naar bed. De volgende dag zouden we naar Pai vertrekken, een klein hippie stadje in de bergen, waar ik inmiddels al drie dagen ben en ook weer bijna vertrek. Hierover meer in mijn volgende bericht.

Liefs uit het zonnige Thailand! X